Hijab Row Opinion: ಇಂದು ಜಗಳವಾಡಿದವರು ನಾಳೆ ಹೆಗಲಮೇಲೆ ಕೈಹಾಕಿಕೊಂಡು ಶಾಲೆಗೆ ಬರಲಿ

ಪ್ರಸ್ತುತ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಹಿಜಾಬ್ ವಿವಾದದ ಕುರಿತು ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಕಾದಂಬರಿಕಾರ ಎಂ.ಎನ್.ದತ್ತಾತ್ರಿ ಅವರು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿದ್ದು ಹೀಗೆ. ಅವರು ಫೇಸ್‌ಬುಕ್‌ನಲ್ಲಿ ಹಂಚಿಕೊಂಡ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು (Hijab Row Opinion) ಕೃತಜ್ಞತಾಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಗಿದೆ.

ನಾನು ಓದಿದ್ದು ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ. ಅಲ್ಲಿ ಗಣನೀಯ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಮುಸ್ಲೀಮರಿದ್ದಾರೆ. ಇಂದಿರಾಗಾಂಧಿ ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಚುನಾವಣೆಗೆ ನಿಂತಾಗ ವೀರೇಂದ್ರ ಪಾಟೀಲರ ಬೆಂಬಲಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ದೊಡ್ಡದೊಡ್ಡ ರಾಷ್ಟ್ರಮಟ್ಟದ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳನ್ನು ನೋಡಲು ಹಳ್ಳಿಯಿಂದ ಬಂದಿದ್ದ ನನ್ನ ಸೋದರಮಾವ, ’ಇವೆಲ್ಲ ಸುಮ್ಮನೆ ವ್ಯರ್ಥ. ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಗೆಲ್ಲಲು ಮುಸ್ಲೀಮರ ಮತ್ತು ಒಕ್ಕಲಿಗರ ಮತಬಿದ್ದರೆ ಸಾಕು. ಇಂದಿರಾಗಾಂಧಿಗೆ ಎರಡೂ ಸಿಗುತ್ತದೆ.’ ಎಂದು ನಾಷ್ಟ್ರಡೊಮಸ್‌ನ ಥರ ಭವಿಷ್ಯ ನುಡಿದಿದ್ದ. ನಾನು ಓದುತ್ತಿದ್ದ ತರಗತಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯ ಪಕ್ಷ ಶೇಖಡಾ ಇಪ್ಪತ್ತಾದರೂ ಮುಸಲ್ಮಾನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿರುತ್ತಿದ್ದರು. ಹುಡುಗರು ಹುಡುಗಿಯರು ಇಬ್ಬರೂ. ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರಿನಂತ ಕನ್ನಡ ಒಳಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಮಗು ಹಿಂದೂ ಮತ್ತು ಯಾವುದು ಮುಸ್ಲೀಂ ಎಂದು ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸಲು ಹೊರಟರೆ ಮೂರ್ಖತನವಾದೀತು. ಎಲ್ಲರೂ ಅಲ್ಲಿಯ ನೆಲಕ್ಕೆ ತಕ್ಕುನಾಗಿ ಕನ್ನಡ ಮಾತನಾಡುವವರೇ. ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸುವುದು ಕೊಂಚ ಸುಲಭವಿದ್ದೀತು ಏಕೆಂದರೆ ಮುಸಲ್ಮಾನ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ಕುಂಕುಮ ಧರಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಆದರೆ ಗಂಡುಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಧರ್ಮ ತಿಳಿಯಲು ಹೆಸರೊಂದೇ ಆಧಾರವಾಗಿತ್ತು. ನೀಲಿ ಚಡ್ಡಿ ಬಿಳಿಯ ಅಂಗಿ ನಮ್ಮ ಸಮವಸ್ತ್ರ. ಕೆಲವು ಮಕ್ಕಳು ಚಪ್ಪಲಿ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದರಾದರೂ ಬಹುಪಾಲು ಮಕ್ಕಳು ಬರಿಗಾಲು. ಷೂ ಧರಿಸಿಬರುತ್ತಿದ್ದ ಮಕ್ಕಳೇ ಇಲ್ಲ. ತಾಯಿತ, ಬಣ್ಣಬಣ್ಣದ ಬಳೆ, ಗಾಲ್ಗೆಜ್ಜೆ ಇವುಗಳನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯ ಎಲ್ಲ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಧರ್ಮಾತೀತವಾಗಿ ಕಾಣಬಹುದಿತ್ತು. ಮಾತಿನಲ್ಲೂ ಜಾತಿಧರ್ಮಗಳು ಕೊಂಚ ಹಗುರಾಗಿದ್ದವು. ಒಬ್ಬ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಹುಡುಗನಿಗೂ ಒಬ್ಬ ಮುಸಲ್ಮಾನ ಹುಡುಗನಿಗೂ ಜಗಳವಾದರೆ “ಉಲ್ಟಾ ಸಾಬೀ” ಎಂದು ಇವನು “ಪುಳ್‌ಚಾರ್ ಬೊಮ್ಮನ್” ಎಂದು ಅವನು ಬೈಯುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಆ ಬೈಗುಳಗಳು ಬಂದಷ್ಟೇ ಸುಲಭವಾಗಿ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಮರೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದವು. ಅವುಗಳಿಗಾಗಿ ದೊಡ್ಡವರು ಗುಂಪು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಶಾಲೆಗೆ ಬಂದದ್ದು ಇಲ್ಲವೇ ಇಲ್ಲ. ಬಹುಶಃ ಅವು ಅವರಿಗೂ ಬೈಗುಳಗಳೆಂದು ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೇ, ವಯಸ್ಸೇ ಹಾಗೆ. ಇಂದು ಜಗಳವಾಡಿದವರು ನಾಳೆ ಹೆಗಲಮೇಲೆ ಕೈಹಾಕಿಕೊಂಡು ಹತ್ತುಪೈಸದ ಐಸ್‌ಕ್ಯಾಂಡಿ ಚೀಪುತ್ತ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರು.

ನನ್ನ ಶಾಲಾಕಾಲೇಜು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವ ಮುಸಲ್ಮಾನ ಸ್ನೇಹಿತೆಯರೂ ಕ್ಲಾಸ್‌ರೂಮಿಗೆ ಬುರ್ಖಾ ಆಗಲಿ ಹಿಜಾಬ್ ಆಗಲಿ ಧರಿಸಿದ್ದನ್ನು ನೋಡಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತೆಯರು ಶಾಲಾಕಾಲೇಜಿನ ಹೊರಗೆ ಸಿಕ್ಕರೂ ಬೇರೆರೀತಿಯಲ್ಲಿದ್ದುದನ್ನು ನಾನು ನೋಡಲಿಲ್ಲ. ಅವರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿರುತ್ತಿದ್ದ ತಾಯಿಯೋ ಅಜ್ಜಿಯೋ ದೊಡ್ಡಮ್ಮನೋ ಮುಖ ಮುಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳದೆ ಬುರ್ಖಾ ಧರಿಸಿರುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತೆಯರಲ್ಲ. ಬಹುಶಃ, ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರಿನಂತಹ ಊರಿಗೆ ಸೆಲ್ವಾರ್ ಕಮೀಝಿನಂತಹ ವಸ್ತ್ರವನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದವರು ಮುಸಲ್ಮಾನ ಯುವತಿಯರೇ ಇರಬೇಕು. ನನ್ನ ಅಕ್ಕಂದಿರು ಮತ್ತು ಹಿಂದೂ ಸ್ನೇಹಿತೆಯರು ಲಂಗದಾವಣಿಯುಡುವಾಗ ಮುಸ್ಲೀಂ ಸ್ನೇಹಿತೆಯರು ಸಲ್ವಾರ್ ಕಮೀಜ಼್ ತೊಟ್ಟು ಊರಿನಲ್ಲಿ ವಸ್ತ್ರಕ್ರಾಂತಿತಂದಿದ್ದರಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಅನುಮಾನವೇ ಇಲ್ಲ.

ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ, ಎಪ್ಪತ್ತರ ದಶಕ ಮತ್ತು ಎಂಬತ್ತರ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಹೆಚ್ಚು ಅನಿಶ್ಚಿತೆಯಿಂದ ನರಳಿದವರು ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು. ಏಕೆಂದರೆ ಬಹುಪಾಲು ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಕುಟುಂಬಗಳಲ್ಲಿ ಮುಟ್ಟಾದರೆ ಕೂರುವ ಪದ್ಧತಿಯಿತ್ತು. ತಿಂಗಳ ಮೂರುದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಆ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ಕಷ್ಟ ಹೇಳತೀರದು. ಆದರದು ದೊಡ್ಡವರ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಆಕಾಲದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಕಲಕಿತೋ ನಾನು ಕಾಣೆ. ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದ “ಮುಟ್ಟಾದರೆ ಕೂರುವುದಿಲ್ಲ” ಎನ್ನುವ ಸಂಸಾರಗಳೆಡೆಗೆ ಸಮುದಾಯವು ತೋರುತ್ತಿದ್ದ ತಿರಸ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಅಸಹನೆಯನ್ನು ನಾನು ಅರಿತು ಬಲ್ಲೆ. ಬೇರೆಯವರಲ್ಲೂ ಇದು ಇದ್ದೀತೇನೋ ಆದರೆ ನಾನು ಕಂಡಿದ್ದು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಸಮುದಾಯದಲ್ಲಿ.

ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: Hijab Row Opinion: ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಸಮುದಾಯದಂತೆ ಮುಸ್ಲಿಂ ಸಮುದಾಯ ‘ಓಪನ್ ಅಪ್’ ಆಗುವುದು ಯಾವಾಗ?

ಆದರೆ ಮುಂದಿನ ಎರಡು ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಸಮುದಾಯದಲ್ಲಿ ಕ್ರಾಂತಿಯೇ ನಡೆದುಹೋಯಿತು. ಇಂದು ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಕೊಡಲೂ ‘ಮುಟ್ಟಾದರೆ ಕೂರುವ’ ಸಂಸಾರವನ್ನು ನಾನು ಕಂಡಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ, ಅಂದಿನ ತಂದೆತಾಯಿಂದಿರು, ಇಂದು ಎಂಬತ್ತು ತೊಂಬತ್ತರ ಮುದುಕರು, ಈ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು. ಮೊದಲು ಕೊರಗಿದರು, ನಂತರ ಆ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವುದುಬಿಟ್ಟರು, ಈಗ ಕೊನೆಗೆ ಅನೇಕರು ’ಇದೇ ಸರಿ ಎನ್ನಿಸುತ್ತದೆ’ ಎನ್ನುವಷ್ಟಕ್ಕೆ ಆಡುವುದನ್ನು ಕೇಳಿದ್ದೇನೆ.


ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಹಿಜಾಬ್‌ಗಾಗಿ ಆಗ್ರಹಿಸುವ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳನ್ನು ಟಿವಿಯಲ್ಲಿ ಕಂಡಾಗ ನನಗೆ ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯ ನೆನಪಾಯಿತು. ಆ ಮಕ್ಕಳ ವಯಸ್ಸನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ನನ್ನ ಮಕ್ಕಳ ವಯಸ್ಸಿನವರು. ನನ್ನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಓದಿ ಬೆಳೆದ ಸ್ನೇಹಿತರೇ ಅವುಗಳ ತಂದೆತಾಯಿಯರಾಗಿರಬಹುದು. ನಮ್ಮೂರಿನಂತಹ ಊರುಗಳಲ್ಲಿ ಅವರೇ ತಂದ ವಸ್ತ್ರಕ್ರಾಂತಿಯನ್ನು ಅವರೇ ಮರೆತರೇ? ಅಥವಾ ಧರ್ಮ ಅವರನ್ನೂ ಅಸಹಾಯಕರನ್ನಾಗಿಸಿತೋ? ಚಿಕ್ಕಮಕ್ಕಳ ಬಾಯಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡವರು ಪದಗಳನ್ನು ತುಂಬಿ “ಇದು ನಾವು ಬಯಸಿದ್ದು” ಎಂದು ಹೇಳಿಸುವುದ ಕಂಡರೆ ಮತ್ತೂ ಸಂಕಟವಾಗುತ್ತದೆ.

ಥಳಪಳನೆ ಹೊಳೆಯುವ ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಧರಿಸುವುದಲ್ಲಿ ಮುಸಲ್ಮಾನ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ವಿಶೇಷವಾಗಿದ್ದರು. ಬಟ್ಟೆ ಆರಿಸುವಾಗ ಶೈನಿಂಗ್ ಇರುವ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು “ಸಾಬರ ಬಟ್ಟೆ” ಎಂದು ಕರೆಯುವುದು ನಮ್ಮೂರಿನಲ್ಲಿ ರೂಢಿಯೇ ಆಗಿತ್ತು. ಬುಧವಾರದ ಸಂತೆಯಂದು ಸಿಕ್ಕರೆ ಅಮ್ಮನೋ ಅಜ್ಜಿಯೋ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿದ್ದರೂ “ಎಲ್ಲೋ ನಿಂದು ಲಡಕಾಸಿ ಸೈಕಲ್ಲೂ?” ಎಂದು ರೇಗಿಸಿ ಬಟ್ಟೆಯ ಮೆರುಗಿಗಿಂತಲೂ ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದ ಸ್ನೇಹಿತೆಯರು ಎಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಹೇಗೆ ಕಳೆದುಹೋದರು?

ಬರಹ ಕೃಪೆ: ಎಂ ಆರ್ ದತ್ತಾತ್ರಿ, ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಕಾದಂಬರಿಕಾರರು ಮತ್ತು ಸಾಹಿತಿ

ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: Hijab Explainer: ಹಿಜಾಬ್ ಎಂದರೇನು? ಬುರ್ಖಾ, ನಿಕಾಬ್‌ಗೂ ಹಿಜಾಬ್‌ಗೂ ಇರುವ ವ್ಯತ್ಯಾಸವೇನು?

(Hijab Row Opinion Muslim Girls have to Quit Hijab like Brahmins quit menstrual period Rituals Novelist MR Dattatri writes)

Comments are closed.